Tricks of Welfare

จ่ายชดเชยเลิกจ้าง  ข้อ 1 ท่านเห็นด้วยหรือไม่ กับการกำหนดให้นายจ้างต้องจัดให้มีหลักประกันในการจ่ายค่าชดเชย กรณีนายจ้างเลิกจ้างให้ครอบคลุมสิทธิที่ลูกจ้างพึงได้รับตามพระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน พ ศ 2541 มาตรา 118 (ค่า ค่าจ้างที่ใช้เป็นฐานในการคำนวณค่าชดเชย ต้องเป็นค่าจ้างตามพระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงานฯ มาตรา 5 ได้แก่ เงินที่นายจ้างและลูกจ้างตกลงกันจ่ายเพื่อตอบแทนการทำงานของลูกจ้าง ในวันและเวลาทำงานปกติ เช่น

โดยมีเงื่อนไขการได้รับยกเว้นภาษีดังนี้ เงิน ชดเชยตามกฎหมายแรงงาน เงินหรือผลประโยชน์ที่ ได้จาก กองทุน ส ารองเลี้ยงชีพ เงิน ลักษณะไม่สอดคล้องกับมาตรา 118 แห่งพระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน พ ศ 2541 เพราะข้อบังคับ ดังกล่าวกําหนดให้ผู้มีคุณสมบัติที่จะได้รับค่าชดเชยกรณีถูกเลิกจ้างจะต้องเป็นผู้ที่ปฏิบัติงานเป็นพนักงาน หรือลูกจ้างของ

ทั้งนี้ เพื่อความเป็นธรรมแก่ฝ่ายนายจ้างด้วย ตามกฎหมายจึงมีข้อยกเว้นการจ่ายค่าชดเชยดังต่อไปนี้ 1 กรณีลูกจ้างทำงานไม่ถึง 120 วัน 2 กรณีเลิกจ้างลูกจ้างที่มีกำหนดระยะเวลาแน่นอนและเลิกจ้างตามกำหนด ในกรณีที่นายจ้างไม่ปิดประกาศให้ลูกจ้างทราบล่วงหน้าตามวรรคหนึ่ง ให้นายจ้างจ่ายค่าชดเชยพิเศษแทนการบอกกล่าวล่วงหน้าแก่ลูกจ้างที่ไม่ประสงค์จะไปทำงาน ณ สถานประกอบกิจการแห่งใหม่เท่ากับค่าจ้างอัตราสุดท้าย