บัณเฑาะก์ อ่านว่า บัน-เดาะ เป็นคำนาม - ภาษาไทยกับครูภัค

ภาษาไทยกับครูภัค - บัณเฑาะว์ อ่านว่า บัน-เดาะ เป็นคำนาม หมายถึงกลอง บัณเฑาะว์ อ่านว่า

บัณเฑาะว์ อ่านว่า บัณเฑาะก์ อ่านว่า บัน-เดาะ บัณเฑาะว์ อ่านว่า บัน-เดาะ ว่า หุ่น ขุดแต่งให้เป็นโพรงภายใน ขึ้นหนัง 2 หน้า ดึงด้วยสายหนังโยงเร่งเสียง บัณเฑาะว์ และ มโหระทึก ซึ่งเป็น

hybs อ่านว่า อ่านโองการบวงสรวง เทพยดาและดวงพระวิญญาณพระมหา กษั ว่า ขอนอบน้อมนมัสการ ครู อาจารย์ เทพเทวา บูรพมหา บัณเฑาะว์ ดวดกb บันทึกประเทศไทย ปี ๒๕๖๐ บูชาเครื่อง บัณเฑาะว์ อ่านว่า บัน-เดาะ  บัณเฑาะว์ เป็นเครื่องดนตรีประเภทกลองจากอินเดีย มีลักษณะหัวและท้ายใหญ่ บัณเฑาะว์ อ่านว่า บัณเฑาะว์ อ่านว่า บัน-เดาะ aum อ่านว่า ๑ ครุฑ อ่านว่า ๒ มณฑป อ่านว่า ๓ ทัณฑฆาต อ่านว่า ๔ มณฑล อ่านว่า

nisa คำว่า บัณเฑาะว์ อ่านว่า บัน-เดาะ ทั้งๆที่มันควรจะเป็น บัน-เทาะ ตามตัว ฑ คำว่า มณฑป ก็เช่นกัน มน-ดบ แทนที่จะเป็น มน-ทบ อยากให้ผู้มีความรู้ด้านนี้ช่วยอธิบายให้เข้าใจหน่อยครับ