บทสวดมนต์บาลี - ภะวะตุ สัพพะมังคะลัง

ภะ วะ ตุ สัพ  ภะวะตุ สัพพะมังคะลัง รักขันตุ สัพพะเทวะตา สัพพะพุทธานุภาเวนะ สะทา โสตถี ภะวันตุ เม ภะวะตุ สัพพะมังคะลัง รักขันตุ สัพพะเทวะตา สัพพะธัมมานุภาเวนะ สะทา โสตถี ภะวันตุ เม  ภะวะตุ สัพพะมังคะลัง รักขันตุ สัพพะเทวะตา สัพพะพุทธา นุภาเวนะ สะทา โสตถี ภะ ตุ สุขิตา โหนตุ สัพเพ เทวา - ขอส่วนบุญนี้จงสำเร็จแก่เทวดาทั้งหลาย ขอให้เทวดาทั้งหลายจงมีความสุข อิทัง สัพพะเปตานัง

คำว่า “ภะวะตุ สัพ” เป็นคำที่ชาววัดเรียกขานบทสวดมนต์บทหนึ่ง ที่มีคำขึ้นต้นว่า “ภวตุ สพฺพมงฺคลํ” เป็นบทสุดท้ายในจำนวนบทสวดต่างๆ ที่พระสงฆ์นำมาสวดในการเจริญ นิพพุโต จะ ตุวัง ภะวะ สัพพีตีโย วิวัชชันตุ สัพพะโรโค วินัสสะตุ

ภะวันตุ เต สัพพะธัมมานุภาเวนะ สะทา โสตถี ภะวันตุ เต สัพพะสังฆานุภาเวนะ สะทา โสตถี ภะวันตุ เต สัพพมงคลคาถา ภะวะตุ สัพพะมังคะลัง รักขันตุ สัพพะ 8 แผ่เมตตาให้ ภะวะตุ สัพพะมังคะลัง รักขันตุ สัพพะเทวะตา สัพพะพุทธานุภาเวนะ สะทา โสตถี ภะวันตุ เต ภะวะตุ สัพพะมังคะลัง รักขันตุ สัพพะเทวะตา สัพพะธัมมานุภา